14 april was een goede dag voor de Venaticus Majors. Xilac Falkor en Arrêtte hadden succes op de show en Zoë Venaticus Major behaalde haar eerste veldwerkkwalificatie. Wij zijn super blij dat alles eindelijk een keer op zijn plek gevallen is op de wedstrijd en het harde werken van Thekla en Zoë beloond is met een kwalificatie. De omstandigheden waren moeilijk met een matige steeds draaiende wind. Zij behaalden een kwalificatie Goed en een 3e plaats.
Op 14 april deden 2 nakomelingen van Vitesse mee aan de internationale hondenshow De Utrecht. De Cesky Fouseks werden gekeurd door raskeurmeester Dinanda Mensink.
Xilac Falkor Venaticus Major is 35 maanden en deed mee in de gebruikshondenklasse. Hij behaalde een 1 Uitmuntend CAC-CACIB BOB. Hiermee heeft hij de 4 punten voor de titel Nederlandskampioen binnen. Er zat echter pas 11 maanden tussen de eerste en de laatste CAC dus moet hij nog een keertje om de titel te krijgen.
Arrêtte Venaticus Major is 10 maanden oud en kwam uit in de jeugdklasse. Zij kreeg een 1 Uitmuntend CAC.
Op 7 en 8 april waren we met maar liefst 8 Venaticus Major nakomelingen (3x A-nest en 5x B-nest) te gast bij onze Duitse rasvereniging in Holtrop.
Een zeer hartelijk welkom en geen moeite gespaard om de honden de kansen te geven om te laten zien wat ze in huis hebben was ons deel.
Op de VerbandsJugendPrüfung (VJP) wordt gekeken naar de aanleg van de jonge honden. De onderdelen zijn hazenspoor, neusgebruik, voorstaan, zoekwijze en führigkeit (contact baas-hond). Tevens worden schotvastheid, gehoorzaamheid, karakter en gebit en ogen beoordeeld. Alle honden waren goed schotvast, zeer gehoorzaam, hadden een vriendelijk, stabiel, rustig of temperamentvol karakter.
De A-pups waren 10 maanden, de B-pups 7 maanden (de jongste deelnemers). Maar dit leeftijdsverschil was niet te merken in de werkwil, passie en ontwikkeling van aanleg van de honden. Veel dank aan de eigenaren voor hun toewijding, inzet en deelname!
Jaap de Jong met Beyke Venaticus Major werd Suchensieger!
VJP 77 – Beyke Venaticus Major, hazenspoor: 11, neusgebruik: 11, zoekwijze: 11, voorstaan: 11, führigkeit: 11
VJP 73 – Buck Venaticus Major (Barik), hazenspoor: 10, neusgebruik: 10, zoekwijze: 11, voorstaan: 11, führigkeit: 11
VJP 71 – Brownie Pien Venaticus Major, hazenspoor: 10, neusgebruik: 10, zoekwijze: 11, voorstaan: 10, führigkeit: 10
VJP 70 – Bella Venaticus Major (Chessie), hazenspoor: 10, neusgebruik: 10, zoekwijze: 10, voorstaan: 10, führigkeit: 10
VJP 66 – Brix Venaticus Major, hazenspoor: 7, neusgebruik: 10, zoekwijze: 11, voorstaan: 10, führigkeit: 11
VJP 73 – Arrette Venaticus Major, hazenspoor: 10, neusgebruik: 11, zoekwijze: 10, voorstaan: 11, führigkeit: 10
VJP 71 – Abby Venaticus Major (Silke), hazenspoor: 10, neusgebruik: 10, zoekwijze: 10, voorstaan: 11, führigkeit: 10
VJP 68 – Axel Venaticus Major (Dries), hazenspoor: 8, neusgebruik: 10, zoekwijze: 10, voorstaan: 11, führigkeit: 11
Op 17 maart organiseerde de Cesky Fousek Vereniging een zweetproef in Beetsterzwaag. Henk Vink had samen met Harrie de Lang prachtige sporen uitgezet in een gevarieerd bos. Het waaide erg hard en het was rond het vriespunt. Ruud Onderwater en Rinie Kamerling hadden de eer om deze dag achter 6 Cesky Fouseks, 1 Griffon Korthals en een Heidewachtel aan te lopen. Vitesse en ik hadden spoor nummer 3 getrokken.
We gingen om 12 uur van start en ons spoor begon in een dicht dennenbos. Daar kronkelde het door heen en stak vervolgens het fietspad over, een houtsingel door (verwijspunt gevonden) en toen de hei op. In het dichte dennenbos werkte Vitesse heel rustig en met een lage kophouding maar op de open hei liet ze een heel ander beeld zien. De kop ging om hoog, soms kwamen zelfs even de beide voorpoten van de grond en al zig-zaggend op het spoor stak zij de hei over. De keurmeesters vertelde achteraf dat ze dit schitterend hadden gevonden hoe de hond hoog in de wind in het spoor hapte. Ik vond het als begeleider maar lastig en was erg blij dat we na 80 meter hei aan de overkant het bos in gingen. Dat bos had veel ondergroei van jonge opslag en dood gras. Hier werkte ze zeer secuur en verwees al snel het wondbed. Daar nam ze de haak goed naar rechts en vervolgde toen rustig het spoor. Het moeilijk beloopbare terrein maakte juist dat ze rustig werkte en ondanks de harde wind niet te veel indrukken kreeg. Op een wat opener plekje stopte ze in eens en begon enorm aan de grond te snuffelen. Duidelijk was te zien dat hier 1 of meerdere reeën gestaan hadden. Even niet wetend wat te doen wachtte ik rustig af of ze nu zou gaan stuiteren op deze verleiding en brak mij vast het hoofd over hoe ik dat zou moeten gaan oplossen.
Maar even kennis genomen van de extra luchtjes vervolgde ze netjes haar spoor wat rechtdoor ging (al snel bevestigd door het zien van een 2e verwijspunt) en toen parallel liep met een zandpaadje en een greppel. Zo’n 100m voor het eind gaf ze in het hoge gras naast de greppel heel duidelijk de 2e haak aan. Nu was de keus linksaf de dennen in of rechtsaf de greppel over, maar die greppel lag vol met boomstammen die er niet bepaald toegankelijk uitzagen. Ik zag geen zweet maar ze wilde erg graag de greppel over, dus dan de stap maar gewaagd, met gevaar voor enkel breken. Heelhuids aan de overkant vervolgde wij onze weg door de bosbessen schuin tegen wind in. Al snel stond ze weer met de kop in de lucht geur te happen naar wat bleek het eindstuk te zijn. Heel blij nam ze dit in bezit en vervolgens kregen wij de breuk en werd er door Rinie Kamerling op de jachthoorn geblazen.
Met dit mooie resultaat ben ik extra blij omdat Vitesse zich in aug. 2016 blesseerde aan de schouder tijdens een proef in Tsjechië en we nu na veel onsuccesvolle behandelingen recent onze draai weer lijken te hebben gevonden. Helemaal herstellen zal ze waarschijnlijk nooit, maar we zijn gestopt met haar in alles te beperken. De neurologische pijnstillers lijken goed te werken mits we haar op de juiste manier laten bewegen. Ze loopt weer los, rent weer door bos en veld en kan dus ook zweetwerk trainen (de kortdurende inspanningen van de apporteertraining blijkt niet te werken voor haar).
We hebben besloten haar te laten genieten van het leven zolang ze dat kan. Wie weet nog jaren, wie weet moeten we op den duur vervroegd afscheid van haar nemen. Maar alleen maar aan de lijn wandelen is geen optie meer.
Op de kerstshow in Gorinchem heeft Zoë Venaticus Major in de tussenklasse een 2e plaats Uitmuntend behaald.
Op 10 december was de Winner show in de Amsterdamse RAI. Xilac Falkor had niet helemaal zijn dag maar behaalde toch een mooie 1e Zeer Goed in de gebruikshondenklasse.
Xeno woont in Zwitserland en heeft op 17 november jl. de Schleppe- und Wasserapportierprüfung afgelegd. Dit is een zware proef waarbij de hond slechts op 1 commando de verschillende opdrachten direct en perfect moet uitvoeren.
In het water dient de hond een verloren eend te vinden en apporteren evenals een vleugellamme eend.
In het bos moet hij een sleep uitwerken van en verloren zoeken op roofwild (vos of marter)
In het veld dient hij te zoeken naar een geschoten kraai.
Tevens wordt gekeken naar schotvastheid, doorzettingsvermogen, omgang met het wild, neusgebruik etc.
’s Morgens gingen 29 combinaties van start. Daarvan behaalden 22 een diploma.
Xeno kreeg de beoordeling uitmuntend en werd 2e.
Xeno en zijn eigenaar Daniel doen ook veel nazoeken en hebben zich inmiddels gekwalificeerd tot officieel nazoekteam (zowel op kleinwild als op grofwild).
Karel en Zicco (roepnaam Joppe) hebben een CQN behaald op de openklasse CAC-CACIT veldwedstrijd van de Belgische Epagneul Breton Club in Villers.
De aantekening CQN (Certificat Qualité Naturel) wordt uitgereikt aan de hond die 15 minuten op Uitmuntend niveau gewerkt heeft en tot voorstaan gekomen is maar waarbij een voorjagersfout of africhtingsfout een kwalificatie in de weg staat.
Karel, Rosita en Joppe van harte gefeliciteerd met deze eerste aantekening.
Dit belooft wat voor de toekomst.
Simo en Terttu hebben 2 Cesky Fouseks van ons Una (Emmi) en Wanda Rosa Venaticus Major. Zij wonen in Finland en jagen op sneeuwhoen, korhoen, aurhoen, fazant en houtsnip. Daarnaast doen ze mee aan veldwedstrijden en shows.
Recent kwam de bevestiging van de FCI dat Una Internationaal Kampioen is geworden. De titel Champion International de Beauté (C.I.B.) kun je alleen krijgen als je in 2 landen een CACIB hebt gehaald op een show en minimaal een 2e prijs/ Zeer Goed op een veldwedstrijd voor staande honden.
