VITESSE

Int. kamp, kamp. NL Vitesse Venaticus Major

Geboren: 23-3-2012   geslacht: teef
Stamboom: NHSB 2875839
Vader: Werkkampioen Esus vom Land der Somme (Fr.)
Moeder: Int. Kamp. Asta z Krotejovskych lesu – ES’09
Fokker en eigenaar: Lotte van Dijk
DNA-profiel vastgelegd
DNA-test voor ruwhaar (bearded): heterozygoot

Winnaar Veelzijdigheidsprijs Goud CFVN
Winnaar Veelzijdigheidsprijs Zilver CFVN
Winnaar Veelzijdigheidsprijs Brons CFVN (evenals nestgenoten Vidar, Vico en Vicky)

Nesten
X-nest 2015 (7 pups)
A-nest 2017 (6 pups)
C-nest 2019 (8 pups)

Jachtaanlegtest CFVN
3-11-2012: geslaagd (7 mnd oud)
De nestgenoten van Vitesse zijn ook op deze leeftijd geslaagd.

Veldwerk
Voorjaar (openklas CACIT): Goed
Najaar (jeugdklas): 1 Zeer Goed

Apporteren
KNJV B-diploma
MAP B-diploma 1e plaats (onderlinge proef Terborg)
KNJV A-diploma (onderlinge proef Konsequent)

Zweetwerk
Zweetspoor F CACT: Zeer Goed 75 ptn
Zweetspoor F CACT: 1e Uitmuntend 100 ptn CACT

Vsestranne Zkousky (=VGP)
VZ-I. 1e prijscategorie 453 punten

Herbstzuchtprüfung
HZP 179 punten

Show:
Nederlands kampioen, Internationaal kampioen

HD-A, ED-vrij, schouder OCD-vrij

Praktijk bejaagd
Kleinwild en vos

Vitesse is een dochter uit het derde en laatste nest van onze Asta (roepnaam Cayenne) en heeft een Franse vader.
Vitesse is een super sociale en vriendelijke hond die erg graag werkt en daarbij goed contact houdt.

In het veldwerk maakte ze zeer ruime slagen op groot open veld, in de ruigte of het bos past ze haar zoekgrootte vanzelfsprekend aan. Ze werkt in het veld met een hoge kophouding en een mooie galop. Ze staat resoluut voor en weet het wild goed vast te zetten. Ze is extreem gek op water. Wat soms wel eens lastig is, als ze vlak voordat je haar weer in de auto wilt stoppen, nog even een lekker bad neemt.

In de praktijkjacht kan ze de hele dag onvermoeibaar jagen. Ze jaagt met veel passie maar volgt aanwijzingen goed op en weet ook de moeilijke  nazoeken op eenden en fazanten goed te volbrengen. Ook Vitesse heeft laten zien over een natuurlijke scherpte op vossen te beschikken. Met veerwild gaat ze zeer voorzichtig om en brengt dit netjes binnen. Zowel tijdens de trainingen als de wedstrijden doet ze het erg goed en heeft er duidelijk veel plezier in.

In huis is ze een echt knuffelhondje. En alle bezoek krijgt ook altijd enthousiast een knuffel 😉

In de zomer van 2016 heb ik me naast de A-training gericht op de VZ en Memorial in Tsjechië. Dit is een 2-daagse proef speciaal voor continentale staande honden (veld, water en bos). Op de onderlinge proef van Konsequent behaalde Vitesse een A-diploma met 90 punten. Half augustus zijn we naar Tsj. gegaan voor de VZ in Opava en een weekend later de Memorial Fr. Housky van de Cesky Fousek Vereniging.

Helaas heeft Vitesse zich ernstig geblesseerd op de VZ in het riet. Ze heeft de proef wel behaald in de eerste prijsklasse maar haar schouder was niet in orde. Op dat moment hebben we alle wedstrijden en trainingen stilgelegd. Ze revalideerde goed van een scheur in de bicepspees. Maar toen die hersteld was en we haar weer ging belasten bleek er meer aan de hand te zijn met haar schouder. Een kijkoperatie volgde maar deze mislukte wat resulteerde in een tweede operatie bij de universiteitskliniek Gent, al konden zij niet goed de vinger er op leggen wat precies het probleem was omdat het gewricht zo moeilijk toegankelijk was met het instrumentarium. Een lange periode van rust volgende maar dit gaf geen uitkomst. In augustus een jaar later werd nog een CT-scan gemaakt om te kijken of er toch nog iets over het hoofd gezien was, maar hier kwam niks bijzonders uit. Vervolgens zijn we gestart met injecties van eigen bloedplasma en hyaluronzuur. Deze injecties hebben niet geholpen. Vervolgens zijn we begin 2018 gestart met neurologische pijnstilling en dit bracht een hoop verlichting. Helemaal herstellen zal ze waarschijnlijk nooit, maar we zijn gestopt met haar in alles te beperken. De neurologische pijnstillers lijken goed te werken mits we haar op de juiste manier laten bewegen. Ze loopt weer los, rent weer door bos en veld en kan zweetwerk trainen wat in maart 2018 resulteerde in een 1e Uitmuntend CACT met 100 punten op een F spoor. De kortdurende inspanningen van de apporteertraining lijken niet goed te werken voor haar schouder. Een vlakke akker af jagen mits de ondergrond voldoende zacht is gaat wel. In het najaar van 2018 is Vitesse weer mee geweest op jacht. Halve dagen drijven en apporteren op de kleinwildjachten kan ze aan en ze deed het weer als vanouds, super goed.
We hebben besloten haar te laten genieten van het leven zolang ze dat kan. Wie weet nog jaren, wie weet moeten we op den duur vervroegd afscheid van haar nemen. Maar alleen maar aan de lijn wandelen is op de lange duur geen optie.

Er is ons nadrukkelijk gezegd dat het gaat om een blessure veroorzaakt door een trauma die geen erfelijke achtergrond kan hebben. Er is geen sprake van OCD aan de schouder en ook ellebogen en rug zien er perfect uit.